پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس (UCLA)، برای اولین بار میزان کنش های ناحیه ای در مغز، که دانسته است در یادگیری، حافظه و بیماری آلزایمر درگیر است، را در هنگام خواب اندازه گیری کردند. آن ها کشف نمودند که این ناحیه از مغز، چنان رفتار می کند که گویی دارد چیزی را به یاد می آورد؛ حتی در زمان بیهوشی. این یافته در تناقض با نظریه های رایج، درباره تحکیم حافظه در هنگام خواب قرار دارد.
روش کار
میانک آر. مهتا، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد عصب ــ فیزیک در بخش های عصب شناسی، عصب ــ زیست ــ شناسی، فیزیک و اختر شناسی UCLA، اظهار داشت که این تیم پژوهشی به طور همزمان کنش های تک نرون هایی از چندین بخش مغز که درگیر تشکیل حافظه است را اندازه گیری نمود. این روش به آن ها امکان داد تا تعیین کنند که کدام بخش از مغز، دیگر ناحیه های مغز را فعال می کرد و این که این فعال سازی چگونه گسترش می یافت.
به طور مشخص، مهتا و تیمش، سه ناحیه به هم مرتبط مغز را در موش ها بررسی نمودند؛ مغز تازه یا نئوکورتکس (قشر تازه)، مغز قدیمی یا هیپوکامپ، و انتورهینال کورتکس (قشر انتورهینال) یا یک بخش میانی مغز که مغزهای تازه و قدیمی را به هم پیوند می زند.
در حالی که مطالعه های پیشین، چنین القا می کردند که گفتگو میان مغز تازه و قدیمی برای تشکیل حافظه کلیدی بود، به گفته مهتا، پژوهشگران نقش انتورهینال کورتکس را در این گفتگو پژوهش نکرده بودند، که به نظر می رسد کلیدی است.
تیم پژوهشی وی، متوجه شد که قشر مخ انتورهینال آنچه که کنش هایی پایدار نامیده می شود، از خود نشان داد و گمان می رود که واسط حافظه ی کاری در زمان بیداری باشد؛ برای نمونه، هنگامی که افراد با دقت توجه می کنند تا به طور موقت چیزهایی، مانند یک شماره تلفن یا دنبال کردن مسیر آدرس، را به خاطر بسپارند.
به گفته مهتا: “شگفتی بزرگ در اینجا این است که این گونه کنش های پایدار، تقریبا در تمام مدت در هنگام خواب رخ می دهد. این نتایج کاملا تازه و شگفتی آور هستند. در واقع، کنش های پایدار این شبه حافظه کاری در قشر مخ میانی حتی در هنگام بیهوشی نیز رخ می داد.”
ثبت ديدگاه