زیبایی هر انسانی مرهون تربیت ذهنی اوست

چرا بعضی با داشتن ظاهری زیبا و آراسته همچنان زشت و ناخواستنی، و بعضی دیگر با وجود ظاهری معمولی انسان هایی زیبا به نظر می رسند؟ به راستی زیبایی واقعی چیست؟

لایه های عمیق تر زیبایی

تا کنون جواب این سوال را به انرژی مثبت و منفی ای نسبت می دادند که از فرد ساطع می شود. اما این پاسخ لایه عمیق تری نیز دارد. زبان بدن ما انسان ها یکی از نمادهای زیبایی ما محسوب شده و در کنار رنگ و رو و بدنی خوش فرم در جذاب دیده شدن و یا عدم جذابیت ما در چشم دیگران نقش بسزایی ایفا می کند…

زبان بدن چیست؟

اما زبان بدن، یعنی حالاتی که بیانگر احساسات، توانمندی ها، و ضعف های ما هستند، مرهون طرز تفکر و چهارچوب های ذهنی ما می باشد. هر چقدر ذهنی زیباتر و لطیف تر فکر کند زبان بدن زیباتری هم بروز می دهد؛ و در مقابل آن، افرادی که ذهن منفی، شکاک و منتقدی دارند از زبان بدنی استفاده می کنند که به دیگران حس بدی می دهد.

برای جذابیتِ همیشگی و عمیق، تظاهر به زیبایی و توانمندی کافی نیست، چون زبان بدن این ماسک را از صورت برداشته و بر ملا می کند. برای زیبا و جذاب بودن نیاز به تربیت ذهن به زیبا اندیشی، زیبا سکوت کردن، و زیبا گفتن داریم. چنین فردی در هر سن و هر موقعیتی به چشم دیگران زیباست…